Ewa Juszkiewicz

Ubiór polskiej szlachty ukształtował się w XVI wieku w wyniku kontaktów Rzeczpospolitej m.in. z Turcją, Kozakami i Węgrami, co zaowocowało jego wyraźnie orientalnymi rysami. W XVII stuleciu, coraz bardziej ustępujący przed wpływami zachodnioeuropejskimi, stał się dla noszących go rodzajem manifestacji przywiązania do tradycyjnych, rodzimych wartości. Suknia kobiety jest adaptacją najbardziej charakterystycznych cech męskiego stroju, dostosowanych do wymogów damskiej mody. Ewa Juszkiewicz analizuje w swej pracy wpływy i migracje, które odcisnęły piętno na sarmackiej modzie, ukazując tym samym fantazmatyczną etnogenezę Polki/Polaka.