Giovanni Battista Piranesi

Carceri należy do najsłynniejszych cykli G.B. Piranesiego i obok Czarnych obrazów Francesco Goi uchodzi za jedno z najbardziej tajemniczych dzieł powstałych w XVIII wieku. Piranesjańskie wizje niemożliwych więzień i labiryntowych przestrzeni intepretowane są zwykle w kontekście pułapek i niebezpieczeństw grożących oświeceniowemu rozumowi, narodzinom chaosu i entropii towarzyszących próbom racjonalnego porządkowania świata. Więzienia Piranesiego nie są jednak czymś nadprzyrodzonym: są dystopijnymi przestrzeniami wytworzonymi przez człowieka. Carceri, podobnie jak traktaty Cesare Baccarii protestującego przeciwko ówczesnym więzieniom, można rozumieć również w kontekście oświeceniowej walki z ciemnością, tyranią i przesądami. Warto pamiętać, że pierwszym aktem rewolucji francuskiej było zdobycie i zburzenie więzienia w Bastylii.