Efraim Schröger

Architekt polski pochodzenia niemieckiego, uczeń Johanna Sigmunda Deybla. Od 1743 r. mieszkał i pracował w Warszawie. Podróżował do Włoch, Niemiec i Francji. W 1753 r. został konduktorem w Urzędzie Budowlanym, a w 1762 r. kierownik budowli królewskich. Był autorem m.in. kaplicy prymasa A. Komorowskiego w Łowiczu (1761-64), przebudowy pałacu Prymasowskiego w Warszawie (1776-83) i zespołu pałacowego w Skierniewicach (1761-65). Również w Skierniewicach wybudował kościół (1780-81) i ratusz (1781). Jednym z ważniejszych jego dzieł był kościół Dominikanów Obserwantów (1760-64) oraz fasada kościoła Karmelitów w Warszawie (1761-83). Dla Stanisława Augusta przygotował szereg projektów przebudowy Zamku Królewskiego, urządzenia wnętrz zamku Ujazdowskiego, architektury okazjonalnej i fajerwerków, a dla innych zleceniodawców pałaców (Prymasowski w Warszawie, J. Stempkowskiego w Łabuniu) kamienic (J. Skalskiego), willi (A. Ponińskiego, M. Łyszkiewicza) czy ogrodów (np. Powązki I. Czartoryskiej, 1770-1775; Mokotów I. Lubomirskiej, 1771-1775). W jego twórczości zaobserwować można przechodzenie od form rokokowych do francuskiej wersji klasycyzmu.