Jan Piotr Norblin

Malarz, rysownik i rytownik urodzony oraz zmarły w Paryżu. Był uczniem Francesco Giuseppe Casanovy, słynnego wówczas batalisty i malarza scen rodzajowych w stylu Watteau. Od 1769 r. studiował w Académie royale de peinture et de sculpture w Paryżu, a w latach 1770-71 w École royale des élèves protégés u Louis-Michela Van Loo i Jean-Marie Viena. W 1774 r. na zaproszenie Adama Kazimierza Czartoryskiego przyjechał do Polski. Dla Czartoryskich pracował głównie jako malarz, dekorując rezydencje w Warszawie, Powązkach, Wołczynie i Puławach. Zatrudniła go również Helena Radziwiłłowa do wykonania dekoracji w Arkadii pod Nieborowem. Od 1790 r. pracował w Warszawie, gdzie miał wielu uczniów, m.in. Aleksandra Orłowskiego, Michała Płońskiego i Jana Rustema. W trakcie insurekcji kościuszkowskiej przebywał w obozie Kościuszki, gdzie wykonał szereg rysunków upamiętniających sceny z powstania. Był jednym z profesorów Malarni Marcello Bacciarellego na Zamku Królewskim w Warszawie, wykładając malarstwo historyczne. Od ok. 1773 r. uprawiał także grafikę autorską, która zdradza fascynacje twórczością Rembrandta. Stosował chętnie akwafortę uzupełnianą suchą igłą, wnikliwie studiując rembrandtowski światłocień i walory malarskie jego kompozycji graficznych. W 1804 r. zdecydował się na powrót do Francji.