Franciszek Smuglewicz

Malarz i rysownik pochodzący z artystycznej rodziny Smuglewiczów. Był jednym z najważniejszych malarzy polskich doby stanisławowskiej, cieszącym się uznaniem u współczesnych. Edukację artystyczną rozpoczął w rodzinnej Warszawie, a następnie kontynuował ją, również jako stypendysta Stanisława Augusta w Rzymie w Akademii świętego Łukasza. W 1766 r. zdobył pierwszą nagrodą w dziedzinie malarstwa w konkursie klementyńskim pierwszej klasy. W Rzymie przebywał przez niemal dwadzieścia lat. Malował portrety zamożnych turystów oraz wykonywał kopie dzieł dawnych mistrzów. Do jego najbardziej znanych przedsięwzięć z tego okresu należą rysunki przygotowawcze do ważnych serii graficznych dokumentujących wykopaliska archeologiczne oraz antyczne rzeźby (Hypogaei or Sepulchral Caverns of Tarquinia 1842, Vestigia delle Terme di Tito 1776, Il Museo Pio Clementino 1776). Po powrocie do Warszawy w 1784 r. realizował liczne zamówienia malarskie głównie o tematyce religijnej i historycznej. Prowadził też pracownię, w której kształcił malarzy. W 1797 r. przeniósł się do Wilna, gdzie pod koniec lat 90. objął nowo utworzoną katedrę rysunku i malarstwa na Uniwersytecie Wileńskim.