Camille Henrot

Urodziła się w Paryżu w 1978 roku, mieszka i pracuje w Nowym Jorku. W swojej zróżnicowanej działalności Henrot porusza się płynnie pomiędzy filmem, rysunkiem i rzeźbą. Jej praca jest oparta na szeroko zakrojonej eksploracji takich tematów i dyscyplin jak literatura, mitologia, kino, antropologia, biologia ewolucyjna, religia i historia, co pozwala jej na wnikliwą rewizję typologii obiektów i ustalonych systemów wiedzy. W ramach stypendium Instytutu Smithsona w 2013 roku powstał jej film Grosse Fatigue, stanowiąca punkt odniesienia praca, która ostała nagrodzona Srebrnym Lwem podczas 55 Biennale Sztuki w Wenecji. W 2017 roku Henrot zaprezentowała wystawę carte blanche pt. Days Are Dogs w paryskim Palais de Tokyo. W tym samym roku otworzyła też wystawy w Kunsthalle Wien w Wiedniu, Allbright- Knox Gallery w Buffalo, Mori Art Museum w Tokio, Castello di Rivoli w Turynie oraz w londyńskiej Wellcome Collection. Henrot miała wystawy indywidualne w nowojorskim New Museum, Fondazione Memmo w Rzymie, Schinkel Pavilion w Berlinie, New Orleans Museum of Art, a także w paryskich Espace Culturel Louis Vuitton oraz Jeu de Paume. Uczestniczyła też w wystawach grupowych w Centre Pompidou w Paryżu, Astrup Fearnley Museum w Oslo, Stedelijk Museum w Holandii oraz w SculptureCenter w Nowym Jorku. Camille Henrot brała też udział w biennale sztuki w Berlinie oraz w Sydney w 2016 roku, a także w Lyon w 2015 roku. Została nagrodzona Nam June Paik Award w 2014 roku.