Vincenzo Brenna

Włoski architekt, malarz i rysownik. Praktykował u malarza Stefano Pozziegi i architekta Paolo Posiego w Rzymie. Od 1767 roku wykonywał rysunki zabytków architektury antycznej m.in. dla Ch. Townleya. Wspólnie z Franciszkiem Smuglewiczem opracował rekonstrukcję willi Pliniusza dla Stanisława Kostki Potockiego, który w 1780 roku zaprosił go do Polski. Wykonywał malarskie dekoracje dla Czartoryskich i Lubomirskich (m.in. Bażantarnia w Natolinie, zamek w Łańcucie, pałacyk w Gruszczynie). Dekorował również wnętrza Pałacu Krasińskich. Dla Stanisława Augusta przygotował m.in. projekty kościoła w Ujazdowie i łuku tryumfalnego. W latach 1783/4 rozpoczął działalność w Petersburgu. Projektował i dekorował letnie rezydencje następcy tronu księcia Pawła Piotrowicza (Pawłowsk, Gatczina), hrabiego Mikołaja Szeremietiewa w Ostankino, a także Pałacu Marmurowego. W 1796 roku zosta mianowany pierwszym architektem cesarskim, a rok później wybrany na członka Accademia di San Luca w Rzymie. Po koronacji Pawła I w dalszym ciągu pracował w Petersburgu przy wznoszeniu i dekoracji licznych pałaców. Po śmierci swego protektora (1802) opuścił Rosję i udał się do Rzymu (1805-6), a następnie do Drezna (1807). Projektował w duchu późnego klasycyzmu.